Η ΔΙΕΘΝΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΗ ΜΕ ΣΟΒΑΡΕΣ ΑΠΕΙΛΕΣ
Πόσο πιθανό είναι το φαινόμενο της λεγόμενης παγκοσμιοποίησης να γνωρίσει την μεγαλύτερη απειλή από τότε που σχηματίσθηκε; Πόσο πιθανό είναι να επικρατήσουν οι δυνάμεις της εσωστρέφειας και της εθνικής περιχαράκωσης;
Η έναρξη της τρίτης δεκαετίας του 21ου πρώτου αιώνα φέρνει καθώς φαίνεται μεγάλες προκλήσεις που δύνανται να υπονομεύσουν την υφιστάμενη παγκόσμια ισορροπία.
Μετά τον επανακαθορισμό των δυνάμεων που ακολούθησε κατά την κρίση του 2008, φάνηκε πως η δυναμική της παγκόσμιας οικονομίας είναι μεγαλύτερη από τους παράγοντες που προκαλούν κρίσεις. Τουλάχιστον έτσι φάνηκε γιατί για τα δέκα χρόνια που ακολούθησαν οι οικονομικές ισορροπίες έστω και εύθραυστες επανάφεραν τις καταγεγραμμένες αναπτυξιακές τάσεις σε κάθε περιφερειακό πόλο. Στην Β. Αμερική η αποκατάσταση μετά την μικρή εκκαθάριση των αγορών της πίστης και των κατοικιών έδωσε ενίσχυση στα αναπτυξιακά κύματα βελτιώνοντας και την δυναμική, στην Ε. Ένωση η κρίση του χρέους αντιμετωπίστηκε θετικά σε γενικές γραμμές δημιουργώντας επιπλέον προσδοκίες για την προώθηση του προγράμματος της πολιτικής ενοποίησης και στην Κίνα τα μεγάλα κύματα ανάπτυξης έγιναν ακόμα μεγαλύτερα.
Σήμερα όμως η δυναμική αυτή αναχαιτίζεται δραματικά. Ένας αναπάντεχος συνδυασμός πολλών απειλητικών παραγόντων εμφανίστηκε ξαφνικά και έθεσε σε τροχιά επικίνδυνων ελιγμών τις προσαρμοστικές πολιτικές των μεγάλων δυνάμεων. Παρατεταμένη Πανδημία παγκόσμιων διαστάσεων, ξέσπασμα πολέμου σχετικά μεγάλων κρατικών δυνάμεων σε ευρωπαϊκό έδαφος και ένα ξεχασμένο παλιό σκιάχτρο αυτό του στασιμοπληθωρισμού απειλεί να εμφανισθεί. Η πλήρης δραστηριοποίηση του συνδυασμού αυτού παράγει αισθήματα απόγνωσης γιατί εμφανίζεται με εκρήξεις όχι μόνο βομβών αλλά και τιμών των ενεργειακών προϊόντων, των πρώτων υλών και των βασικών και αναγκαίων για την καθημερινότητα αγαθών.