humanact.gr

ΣΤΗ ΖΩΝΗ ΜΕ ΤΙΣ ΣΚΙΑΣΜΕΝΕΣ ΓΡΑΜΜΩΣΕΙΣ

E-mail Εκτύπωση PDF
Ευρετήριο Άρθρου
ΣΤΗ ΖΩΝΗ ΜΕ ΤΙΣ ΣΚΙΑΣΜΕΝΕΣ ΓΡΑΜΜΩΣΕΙΣ
Απίθανες πιθανότητες ακραίων αλλαγών;
Όλες οι Σελίδες

Η διεύρυνση όμως του πεδίου όπου ασκούνταν οι οικονομικές δραστηριότητες ήταν στην πράξη και στην ουσία μία διαδικασία που ευνοούσε μόνο τους μεγάλους και ισχυρούς παίκτες. Αυτοί ήταν και εκείνοι που διέθεταν ανεξάντλητα εφόδια στον αυξανόμενο ανταγωνισμό. Οι άλλοι, οι μικροί και οι μεσαίοι, δεν είχαν τις ανάλογες δυνάμεις να ανταπεξέλθουν και είτε απορροφούνταν από τους μεγάλους είτε περιθωριοποιούνταν. Και οι διαδικασίες αυτές λάμβαναν χώρα και στο πεδίο του κεφαλαίου και στο πεδίο της εργασίας. Το «νέο» παγκοσμιοποιημένο σύστημα του οικουμενικού (νέο)φιλελευθερισμού ανέπτυσσε είναι αλήθεια ποιο αποδοτικές οικονομικές διαδικασίες αλλά κοινωνικά αποδείχθηκε απελπιστικά άδικο και διαιρετικό. Τεράστιες μάζες εργατών εισήλθαν στη ζώνη των χαμηλών εισοδημάτων αφού αποβιομηχανοποιήθηκαν οι περιφέρειες ή και οι χώρες τους και χιλιάδες χιλιάδων μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων αποδεκατίστηκαν με ανάλγητο τρόπο. Από την άλλη πλευρά, εκείνη της υποδοχής των δυτικών πόρων, αυτοί που οφελήθηκαν ήταν μικρές ομάδες εξειδικευμένων μηχανικών, εργατών και επιστημόνων που βρίσκονταν πλησιέστερα στις κρατικές δομές εξουσίας. Αναπτύχθηκε ένα είδος μεσαίας τάξης η οποία όμως προέβαλε αιτήματα για αύξηση των αμοιβών εργασίας, πολιτικές ελευθερίες και συμμετοχή στα δημόσια δρώμενα. Έτσι τα πλεονεκτήματα των χαμηλών μισθών και του πειθήνιου εργατικού δυναμικού που δέσποζαν στη πρώτη φάση άρχισαν να ξεθωριάζουν στη δεύτερη.

Ταυτόχρονα οι ανισότητες πλούτου που δημιουργήθηκαν στις αναπτυγμένες χώρες είχαν λάβει τεράστιες διαστάσεις. Ακόμα και στη βόρειο Αμερική, δημιουργήθηκε ένα κίνημα που τα έβαζε με την υπέρ συγκέντρωση κεφαλαίου στα χέρια μιας οικτρά μικρής ομάδας ανθρώπων. Το κίνημα του 1% το οποίο ήταν και είναι στραμένο κατά της Γουώλ Στρήτ, δηλαδή κατά του χρηματοοικονομικού κεφαλαίου και των λεγόμενων επενδυτών παραγώγων.

Όσο και αν είναι δυσνόητο άλλο τόσο είναι και αληθινό. Η διακυβέρνηση Κλίντον ήταν αυτή που ανέπτυξε την οικονομία των παραγώγων σε τέτοιο βαθμό που αυτή επεσκίασε την πραγματική οικονομία. Οι διοικήσεις που ακολούθησαν δεν έκαναν τίποτα άλλο παρά να διαχειρίζονται τα οφέλη από την λεγόμενη παγκοσμιοποίηση με ασύμμετρο και άδικο ομολουγουμένως τρόπο. Αφού η ανεργία κακήν κακώς έπεσε στο 5% και αφού το δολάριο ενίσχυσε τη θέση του παγκοσμίως και ιδιαίτερα απέναντι στο ευρώ οι δημοκρατικοί δεν έδιναν πλέον μεγάλη σημασία στα οικονομικά τα οποία έθεσαν στον αυτόματο πιλότο και ασχολήθηκαν με τα λεγόμενα κοινωνικά προβλήματα όπως η ισότητα των φύλων, τα δικαιώματα το σεξουαλικών ομάδων, τη μόλυνση της ατμόσφαιρας, το δικαίωμα στην άμβλωση και άλλα παρόμοια.

Το αποτέλεσμα ήρθε με τις εκλογές της 8ης /11, το οποίο άφησε με το στόμα ανοικτό όχι μόνο τους αμερικανούς αλλά και ολόκληρη την Ευρώπη. Η μεσαία τάξη και ιδιαίτερα τα παραγωγικά της τμήματα με την αποβιομηχάνιση που προηγήθηκε βρέθηαν εκτός σκηνής. Η εργατική τάξη έχασε τις παραδοσιακές της θέσεις και πολλές περιοχές στο βάθος της ηπειρωτικής Αμερικής κυρίως των μεσοδητικών πολιτειών έμειναν και εκτός εξελιτικών κοινωνικών διαδικασιών. Η αντίδραση τους ήταν ακαριαία. Καταψήφισαν τους δημοκρατικούς που τους θεώρησαν υπεύθυνους για την σύγχυση που προκάλεσε η πολιτική της κακώς νοούμενης παγκοσμιοποίησης και υπέρψήφισαν τον Τράμπ που έδωσε ακραίες υποσχέσεις για την εθνική ενίσχυση και την ατομική αξιοπρέπεια.



Dedicated Cloud Hosting for your business with Joomla ready to go. Launch your online home with CloudAccess.net.