ΕΜΠΟΡΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΙΝΑΣ - ΗΠΑ (Β ' Μέρος)
Το ιδεολογικό υπόβαθρο της πολιτικής
Η Κίνα είναι μία τεράστια χώρα και σε έκταση και σε πληθυσμό. Αν και ο φυσικός πλούτος δεν είναι συμμετρικά κατανεμημένος στην εδαφική έκταση ωστόσο οι πληθυσμιακές ανισοκατανομές δεν οφείλονται σ’ αυτό. Οι άνθρωποι αναζητούν το πλουσιότερο έδαφος, εκείνο δηλαδή που θα τους δώσει μεγαλύτερη πρόσοδο και επίσης αναζητούν να ωφεληθούν από το πλούτο της θάλασσας. Έτσι η νοτιοανατολική Κίνα εμφανίζει μεγαλύτερο δείκτη πληθυσμιακής πυκνότητας από εκείνο της υπόλοιπης χώρας.
Η θρησκευτική παράδοση της Κίνας ήθελε τόσο τον αυτοκράτορα όσο και τους υπηκόους του ως τους αποσταλμένους του Θεού επί της γης. Ο αυτοκράτωρ ήταν ταυτόχρονα και εκπρόσωπος του Θεού και εκπρόσωπος των συμφερόντων του κινεζικού λαού. Τα εγκόσμια και ουράνια θέματα έβρισκαν την συνισταμένη τους στο πρόσωπο του αυτοκράτορα. Η συνέπεια αυτού του φαινομένου που είχε ταλαιπωρήσει και τη Δύση στο παρελθόν, ήταν να επιδιώκεται η προσαρμογή στους κανόνες που επιβάλλει η θεότητα μέσω του αυτοκράτορος περισσότερο παρά σ’ αυτούς που επιβάλλει η ευδαιμονία του ανθρώπινου υποκειμένου. Η θρησκεία και η πολιτική ήταν ταυτισμένες έννοιες αλλά η θρησκεία υπερτερούσε της πολιτικής γιατί η αυτοκρατορική αυλή έτσι ευκολότερα μπορούσε να χειραγωγήσει τις πληθυσμιακές μάζες.
Απόπειρες διαχωρισμού των δύο εννοιολογικών περιοχών υπήρξαν σε διάφορες ιστορικές φάσεις. Η πρώτη ήταν αυτή που έλαβε χώρα στις 4 Μαίου του 1919 όταν εξεγέρθηκαν οι νέοι στο Πεκίνο υπέρ της δημοκρατίας και της επιστήμης, όπως άλλωστε και οι σημερινοί νέοι στο Χόγκ Κόνγκ.
Κατά τις δεκαετίες του ’20 και ’30 επίσης το κίνημα Feng Yulan αποπειράθηκε να γεφυρώσει το ιδεολογικό / φιλοσοφικό φορτίο της Κίνας με εκείνο της Δύσης προτείνοντας την εκκοσμίκευση του «ουράνιου βασιλείου». Και επειδή το φιλοσοφικό πρότυπο πάνω στο οποίο αναπτύχθηκε και το πολιτικό πρότυπο της Δύσης είναι η ελληνική γραμματεία και κυρίως η αριστοτελική ο Yulan έγραψε: «Η σκέψη της Κίνας ξεπήδησε από μια γη από πεδιάδες και από τον έλεγχο της γης που διασχίζει τα ποτάμια και τα δάση, ενώ η Ελλάδα ήταν ένας τόπος κρατών / πόλεων σκαρφαλομένων σε βράχους στις ακτές της θάλασσας με ναυτικούς, εμπόρους και πειρατές»[i].
Ο Hu Shi ήταν ο πρώτος στοχαστής που έγραψε για την ιστορία της κινεζικής λογικής προσπαθώντας να την συσχετίσει με την δυτική αριστοτελική λογική και να αντλήσει απ’ αυτήν[ii].