| Ευρετήριο Άρθρου |
|---|
| ΜΙΚΡΕΣ ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΝΑΤΡΟΠΕΣ |
| ΜΙΚΡΕΣ ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΝΑΤΡΟΠΕΣ |
| Όλες οι Σελίδες |
Σελίδα 2 από 2
Οι κοινωνίες όμως, όπως η ελληνική με πολύχρονη εμπειρία πάνω σε πολιτικές κρίσεις, είναι βέβαιο πως μπορούν να βρουν ένα τρόπο ασφαλούς διεξόδου. Δυστυχώς ή ευτυχώς το κλειδί της εξόδου βρίσκεται μέσα στο πεδίο της πολιτικής δηλαδή των κομμάτων. Και συγκεκριμένα μέσα στις κοινοβουλευτικές ομάδες και μέσα στις διάφορες βαθμίδες των στελεχών. Όπως βλέπουμε τις ημέρες αυτές οι ηγεσίες βρίσκονται σε πλήρη διάσταση όχι μόνο με τα εκλογικά σώματα αλλά και τις κεντρικές και περιφερειακές ομάδες των στελεχών. Οι άνθρωποι που στελεχώνουν αυτά τα ενδιάμεσα πεδία ανάμεσα στην ηγετική ομάδα και στους ψηφοφόρους οφείλουν να συνειδητοποιήσουν πως έχουν ιστορικό ρόλο και να προχωρήσουν σε συμφωνίες διακομματικής συνεννόησης για την αντιμετώπιση της κρίσης και το σχηματισμό εθνικής κυβέρνησης. Οι ηγεσίες εκείνες που δεν είναι ικανές να δεχθούν την επιτακτική αναγκαιότητα της παρούσας φάσης, θα πρέπει να ανατρέπονται και να αντικαθίστανται. Έχοντας τα εμπειρικά δεδομένα μπροστά μας και μετά από τη ψήφο εμπιστοσύνης που έλαβε η κυβέρνηση με σκοπό το σχηματισμό ευρείας διακομματικής κυβέρνησης ανοίγεται μία προοπτική πολιτικής επανάκτησης της εμπιστοσύνης, βραχυχρόνια. Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχει ιστορική ευκαιρία να συμμετάσχει στις διαδικασίες πολιτικής διάνοιξης, λόγω του κρίσιμου χαρακτήρα των συνθηκών, και να διευρύνει τις προοπτικές. Κατά ένα τρόπο η συμμετοχή θα είναι ταυτόχρονα και ένα είδος ανάληψης των ευθυνών του για τα όσα εγκλήματα διέπραξε στο πρόσφατο παρελθόν. Θα πρέπει να αισθάνεται τυχερό αυτό το κόμμα γιατί η τιμωρία που του οφείλεται εκφράζεται, στο ειρωνικό αυτό γύρισμα της ιστορίας, με πρόσκληση να συμμετάσχει στη διακυβέρνηση. Αν η ηγεσία του δεν το κάνει, τότε τα ενδιάμεσα στελέχη του ή και οι βουλευτές του θα πρέπει να την ανατρέψουν. Η πείσμονα εμμονή της στις εκλογές εντός τριάντα ημερών και όχι ενενήντα δεν δηλώνει τίποτα άλλο παρά τη σφοδρή επιθυμία ενός ανθρώπου να γίνει πρωθυπουργός έστω και για ένα μήνα. Το ίδιο και η ηγεσία του κυβερνώντος κόμματος αν δεν τηρήσει τις δεσμεύσεις που ανέλαβε ο πρωθυπουργός θα πρέπει και αυτή να ανατραπεί. Η ιστορία είναι γεμάτη από τέτοιου είδους πολιτικά στιγμιότυπα. Οι ηγεσίες ανατρέπονται από εκείνους που είναι ικανότεροι να αναγνωρίσουν τις επιταγές των συνθηκών. Ο ρόλος των βουλευτών και των στελεχών είναι καθοριστικός σε τέτοιες περιπτώσεις λόγω του γεγονότος ότι μπορούν ευκολότερα να αντιληφθούν τις τάσεις που διαμορφώνονται στη λαϊκή θέληση από ότι η υψηλά ιστάμενη κλειστή ηγετική ομάδα. Εξ’ άλλου είναι διαφορετικά και τα πολιτικά συμφέροντα της ηγεσίας από εκείνα των στελεχών ενός κόμματος. Η κομματική ηγεσία συνδέεται άμεσα με τις ηγεσίες των οικονομικών, εκδοτικών, μηντιακών, τραπεζικών κλπ, φορέων, στο πλαίσιο ενός συστήματος κανόνων αλληλεξάρτησης με σκοπό την αναπαραγωγή της ισχύουσας τάξης ενώ οι βουλευτές και τα ενδιάμεσα στελέχη κυρίως συνδέονται και αντλούν νομιμοποίηση από τη δεξαμενή των ψηφοφόρων. Στην εποχή της κρίσης οι ηγεσίες είναι εκείνες που πλήττονται πρωτίστως ενώ αυτό που συμπυκνώνει τους συμβολισμούς της πολιτικής ιδεολογίας στα κόμματα εντοπίζεται στους απλούς βουλευτές και στα στελέχη. Κατά συνέπεια η αναδιάταξη της πολιτικής τάξης μπορεί να προέλθει μόνο από την αυτόνομη δράση στελεχών είτε εντός των κομματικών πλαισίων είτε εκτός με τη δημιουργία νέων. Η ικανότητα ελιγμών των ηγετικών ομάδων έχει περιορισθεί στο μηδέν. Ή θα εναρμονισθούν με το λαϊκό αίτημα της δημιουργίας εθνικής κυβέρνησης ή θα ανατραπούν κάτω από την πίεση και των κοινωνικών εξεγέρσεων και των στελεχών τους.
