ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ BLOCKCHAINS

Η τεχνολογία blockchains θεωρείται σήμερα η νέα τεχνολογική επανάσταση. Πολλοί τη θεωρούν εφάμιλλη με εκείνη του internet. Σε λίγα χρόνια από τώρα οι εφαρμογές θα είναι τόσο ευρείες ώστε να αλλάξουν τον τρόπο λειτουργίας όχι μόνο των επιχειρήσεων και των κρατικών μηχανισμών αλλά και αυτών των κοινωνιών.

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Η τεχνολογία των blockchains εφαρμόσθηκε κατ’ αρχήν στα κρυπτονομίσματα τα οποία βρήκαν τεράστια απήχηση σε ολόκληρο το κόσμο ιδίως το Bitcoin.

Η μετάφραση του όρου είναι στα ελληνικά, τεχνολογία «αλυσίδας μπλοκ». Παρότι, αρχικά τουλάχιστον, η τεχνολογία αυτή ταυτίστηκε με τα νέα αυτά μέσα πληρωμών (ή συναλλαγών ή, κατ΄ άλλους, μέσα αποθήκευσης αξίας), οι συνέπειες της δεν περιορίζονται μόνο στους τομείς της οικονομίας, αλλά έχουν, επιπλέον, κοινωνικές, πολιτικές και νομικές προεκτάσεις.

Ήδη οι εφαρμογές της τεχνολογίας blockchain καλύπτουν όλα σχεδόν τα πεδία της οικονομίας, ενώ ολοένα και περισσότερες εταιρείες, οργανισμοί και δημόσιες αρχές επενδύουν σημαντικούς πόρους και εφαρμόζουν πιλοτικά τη νέα τεχνολογία. Ενδεικτικά, τον Φεβρουάριο του 2018, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανακοίνωσε τη σύσταση παρατηρητηρίου και forum για την blockchain με σκοπό την παρακολούθηση των εξελίξεων και την προώθησή της νέας τεχνολογίας.

Οπωσδήποτε η νέα αυτή τεχνολογία είναι ψηφιακή και οι εφαρμογές της αφορούν εν δυνάμει όλα τα τμήματα της οικονομίας αλλά και της κοινωνίας. Βρισκόμαστε μπροστά στο φαινόμενο της ψηφιοποίησης των κοινωνιών με συνέπειες που θα είναι ικανές να αλλάξουν τις ζωές των ανθρώπων.

                Η εκ των προτέρων αποτυχία της νέας Κυβέρνησης

Για αυτούς που πιστεύουν ότι οι εκλογές θα αναδείξουν μία κυβέρνηση που θα δώσει λύσεις στα προβλήματα που διαπερνούν και τεμαχίζουν τη χώρα θέλω να συστήσω να μην αφήνονται να κυριαρχηθούν από μεγάλες προσδοκίες. Μάλιστα θα τους έλεγα να είναι βέβαιοι ότι για άλλη μία φορά η όποια κυβέρνηση αναδειχθεί θα αποτύχει παταγωδώς. Και από που προκύπτει αυτή η βεβαιότητα θα αναρωτηθείτε. Η απάντηση είναι απλή γι’ αυτούς που βλέπουν πίσω και κάτω από τις φωτεινές και υπερτιμημένες προφάνειες.

Πρώτα απ’ όλα τα προβλήματα που βλέπουν και αναδεικνύουν τα κόμματα όπως και οι λύσεις που προτείνουν δεν είναι παρά συμπτώματα βαθύτερων ανισορροπιών και διαθρωτικών ασυμμετριών που έχουν δημιουργηθεί με το πέρασμα του χρόνου και ιδιαίτερα μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο.

Ριψοκίνδυνα θα έλεγα ότι ακόμα και τα ίδια αυτά τα κόμματα είναι προβληματικές εκφάνσεις των διαρθρωτικών διαταραχών.

Η διαρθρωτική ανισορροπία που κατέχει θέση κόμβου είναι οι κατανομές που έχουν οργανωθεί πότε συνειδητά και πότε ασυνείδητα μεταξύ των διαφόρων τύπων πόρων. Ανθρώπινων πόρων, κεφαλαιακών πόρων, πολιτικών, πολιτιστικών, τεχνολογικών, κλπ.

ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗ ΦΙΛΟΔΟΞΙΩΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ

Η χώρα βρίσκεται πλέον σε τροχιά επαναλαμβανόμενων εκλογών. Μία διαδικασία που είχε λείψει για τέσσερα χρόνια από την Ελλάδα κάτι που δημιουργεί στους Έλληνες ευκαιρίες συμμετοχής στο πολιτικό παιχνίδι όσο και αν αυτό είναι προκαθορισμένο.

Το ερώτημα που τίθεται απ’ όλους είναι τι θα μπορούσαν να προσφέρουν αυτές οι εκλογές και στα τρία αναφορικά τους επίπεδα. Στο υπέρ εθνικό, στο εθνικό και στο τοπικό. Ως γνωστόν τα επίπεδα αυτά βρίσκονται σε διαρκή αντιπαλότητα ως προς την κατανομή των φορτίων εξουσίας που διαθέτουν.

Το πιο ενδιαφέρον είναι αυτό που δεν είναι εμφανώς ορατό από όλους τους συμμετέχοντες παίκτες. Ότι δηλαδή το εθνικό πεδίο που από την πρώτη και την μακρινή ματιά φαίνεται και το πιο σπουδαίο είναι το λιγότερο ισχυρό. Το υπέρ εθνικό και το τοπικό του δημιουργούν ασφυκτικές πιέσεις αφαιρώντας του αρμοδιότητες και εξουσίες που στο παρελθόν τις φύλαγε ως κόρη οφθαλμού.

Για παράδειγμα η οικονομική, νομισματική και δημοσιονομική πολιτική που αποτελούν και τη πιο σοβαρή πολιτική δραστηριότητα μιας κυβέρνησης χαράσσονται πλέον στις Βρυξέλλες και στη Φρανκφούρτη.

ΟΙ ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ

Οι ευρωεκλογές βρίσκονται ανάσες μπροστά μας και η ευρωπαϊκή κοινή γνώμη δεν δείχνει να συγκινείται ούτε και να κατανοεί την κρισιμότητα τους. Οι λαοί των ευρωπαϊκών κρατών περισσότερο ενδιαφέρονται για τις εσωτερικές εθνικές υποθέσεις όπως δείχνουν τα πράγματα παρά για τις ευρωπαϊκές. Είναι αυτό μία απόδειξη ότι έχουν άρει την υποστήριξη τους στο πολιτικό εγχείρημα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης; Είναι αυτό μία απόδειξη ότι δεν έχει ακόμα δημιουργηθεί ευρωπαϊκή συνείδηση περί κοινών συμφερόντων; Ή είναι κάτι άλλο; Μία αποστροφή ας πούμε προς ό,τι συμβαίνει στην Ευρωπαϊκή καρδιά δηλαδή τις Βρυξέλλες;

Τον Μάϊο του τρέχοντος έτους θα διεξαχθούν εκλογές για την ανάδειξη της σύνθεσης του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου. Το κοινοβούλιο αυτό δεν έχει εκτελεστικές αρμοδιότητες ούτε βέβαια και νομοθετικές. Οι αρμοδιότητες του είναι γνωμοδοτικές προς πάσα κατεύθυνση χωρίς δεσμεύσεις και ελέγχους. Πολλές φορές έχει εκδώσει αποφάσεις και ψηφίσματα τα οποία όμως δεν έτυχαν πλήρους εφαρμογής ούτε από την Κομισσιόν ούτε και από τις κυβερνήσεις των κρατών / μελών. Περισσότερο μοιάζει να συνιστά ένα χώρο πολιτικών και ιδεολογικών ζυμώσεων ανάμεσα σε διάφορα πολιτικά ρεύματα σκέψης που ευδοκιμούν στην Ήπειρο παρά ένα θεσμικό χώρο με αποφασιστικές αρμοδιότητες, όπως επιβάλλει η διαδικασία της δημοκρατικής εκλογής από την οποία προήλθαν οι αντιπρόσωποι του.